Gdyby dialektyczną terapię behawioralną (Dialectical Behavior Therapy – DBT) uznać za drzewo to: - korzeniami byłyby: dialektyka, uważność i behawioryzm
- pniem: teoria biospołeczna (w odniesieniu do konkretnego leczonego zaburzenia)
- największe konary byłyby innymi stabilnymi częściami: (1) stopień nasilenia zaburzenia i stadium leczenia; (2) funkcje kompleksowego leczenia; (3) kluczowe strategie związane z uprawomocnianiem, rozwiązywaniem problemów i dialektyką
